NIPT یا سل-فری DNA بهترین نوع روش غربالگری غیرتهاجمی پیش از تولد به شمار می رود. که گاهی با نام (NIPS -Invasive) (Non-Prenatal Screen نیز نامیده می شود.
درحدود هفته ۱۰ بارداری، پزشک شما در رابطه با انتخاب این آزمایش به عنوان یک گزینه کمک کننده در تعیین ریسک وجود اختلالات کروموزومی در جنین با شما صحبت خواهد کرد.
NIPT قادر است ریسک ناهنجاری هایی مانند سندروم داون (تریزومی ۲۱)، سندروم پاتائو (تریزومی ۱۳ (، سندروم ادواردز (تریزومی ۱۸) و همچنین اختلالات کروموزوم های جنسی ناشی از تغییر در تعداد کروموزومهای X و Y در جنین را تعیین کند.
در این آزمایش در خون گرفته شده از مادر باردار به دنبال قطعات کوچک DNA جنین می گردند که (Cell-Free DNA) نامیده می شود.
DNA جنینی به هنگام مرگ و شکسته شدن سلول های جنینی و جفت به درون جریان خون مادر آزاد می شود و روش های بسیار دقیق و پیچیده مولکولی قادر است میزان این DNA با منشاء جنینی را تعیین کند. سپس از این DNA ها در تعیین احتمال وجود ناهنجاری های تعدادی کروموزوم ها در جنین استفاده خواهد شد.
این آزمایش به عنوان بهترین تست ژنتیک دارای فواید زیر است.
تست NIPT از دقت بسیار بالایی برای غربالگری تریزومی ۱۳, ۱۸ و۲۱ برخوردار است. این تست دقیق ترین جواب را نسبت به روشهای قدیمی تر داشته و بیش از ۹۹٪ از بارداریها با تریزومی ۲۱ را تشخیص می دهد.
تست NIPT از حدود هفته ۱۰ بارداری قابل انجام است و نتایج آن طی ۷ تا ۱۴ روز آماده می شود. نکته مهم تعیین دقیق سن بارداری پیش از انجام تست می باشد.
از آن جایی که NIPT تنها با یک نمونه گیری ساده از خون مادر انجام می شود، هیچ خطری برای بارداری ندارد.
اخذ جواب مثبت یعنی درج ریسک بالا در تست NIPT همیشه به این معنا نیست که جنین ۱۰۰٪ دارای اختلال کروموزومی می باشد.
اطلاعاتی که از نتایج تست NIPT حاصل می شود تنها خطر وجود اختلالات کروموزومی در جنین را تخمین می زند. پس برای تایید و تشخیص قطعی وجود این اختلال در جنین لازم است از روشهای تشخیصی قطعی مانند نمونه برداری از پرز جنینی و آمنیوسنتز استفاده شود.