پس از نفوذ اسپرم به تخمک و تشکیل جنین، این جنین تا قبل از لانهگزینی در رحم توسط یک لایهی بیرونی به نام زونا پلوسیدا محافظت میگردد. این لایه از جنس مولکولهای قندی پروتئینی است که باعث محافظت تخمک و جنین میشود. جنین قبل از نفوذ به داخل بافت رحم باید از داخل این پوسته خارج شود. در مواردی مانند لقاح ازمایشگاهی برخی عوامل مانع نازک شدن و پاره شدن خودبهخودی زونا میشوند در نتیجه به یک عامل خارجی مانند لیزر نیاز است که سبب ایجاد یک برش در زونا پلوسیدا میشود. لیزر به صورت کاملا کنترل شده به بخشی از دیوارهی جنین میخورد و برشی حدود ۴۰-۳۵ میکرومتر از زونا حذف میشود، به این فرایند لیزر هچینگ گفته میشود.
بر طبق مطالعات لیزر هچینگ هیچگونه معایب و عوارض جانبی بر روی جنینها ایجاد نمیکند.
لیزر هچینگ یک تکنیک آزمایشگاهی برای بهبود بخشیدن به سایر روشهای مربوط به باروری است و برای بیمارانی که دوره انتقال جنین منجمد شده دارند به کار برده میشوند.