پاسخ ضعیف به تحریک تخمدان (POR) به طور معمول به زنان دارای ذخیره تخمدان مختل شده یا پاسخ تخمدان ضعیف به تحریک گنادوتروپین برونزا گفته میشود.
در واقع، پاسخ ضعیف به تحریک تخمدان به عنوان اختلال در تولیدمثل که منجر به ناباروری میشود تعریف میشود. پاسخ ضعیف تخمدان به داروهای محرک تخمکگذاری از مهمترین مشکلات روشهای کمک باروری است.
در واقع پاسخ ضعیف تخمدان یا سیکل بدون تخمکگذاری سیکلی است که در طی آن تخمدان از رهاسازی تخمک ناتوان بوده و تخمکگذاری اتفاق نمیافتد. زنی که در او تخمکگذاری اتفاق نمیافتد، لزوما یائسه نمیباشد.
تشخیص عدم تخمکگذاری آسان نیست، برخلاف انتظار عموم، زنان مبتلا به عدم تخمکگذاری کما بیش دارای سیکل قاعدگی طبیعی هستند و معمولا زمانی متوجه مشکل خود میشوند، که برای اولین بار تلاش میکنند تا باردار شوند. در بیماران IVF/ICSI ممکن است تحریک تخمکگذاری پایین رخ دهد، این زنان تخمدانهایشان با دارو تحریک نمیشوند و در نتیجه هنگام پانکچر هیچ تخمکی از تخمدانهای آنها رها نمیشود و یا بین ۹-۱ تخمک با کیفیت پایین رها میشود.
یکی از مشکلات اساسی در بیماران پاسخ ضعیف تخمدان کیفیت بد تخمکهای آن ها است، که در واقع قابلیت بارور شدن را به صورت طبیعی و یا با کمک روشهای درمانی ندارند. درمان بیماران با پاسخ ضعیف، هنوز هم به عنوان چالش عمده در روشهای کمک باروری میباشد.
پروتکل شروع تاخیری آنتاگونیست GnRH یکی از روشهای درمان است که به این بیماران توصیه میشود. چندین استاندارد برای تشخیص پاسخ ضعیف تخمدان وجود دارد، مانند کنترل آزمایش ذخیره تخمدانی و همچنین کنترل نتایج چرخههای قبلی IVF. اما برای تشخیص قطعی بیماران پاسخ ضعیف تخمدان در چرخههای IVF، چهار مورد سن، تعداد فولیکولهای آنترال، هورمون ضد مولری (AMH) و پاسخ تخمدان به داروهای تحریک تخمدان باید بررسی شوند.
تشخیص پاسخ ضعیف تخمدان با استفاده از آزمایش خون (چکاب هورمونها) و سونوگرافی است.